Μία ενδιαφέρουσα πληροφορία για τη χρησιμότητα των offshore όσων εισάγουν εμπορεύματα από χώρες πολύ χαμηλού κόστους παραγωγής.
Όταν κάποιος εισαγωγέας φέρνει από την Κίνα ένα παντελόνι που το αγοράζει 5 ευρώ με σκοπό να το πουλήσει 25 ευρώ στην Ελλάδα... αφαιρώντας τον ΦΠΑ και το αρχικό κόστος θα εμφανίσει καθαρό κέρδος 15 ευρώ και από το οποίο η εφορία θα θελήσει μερίδιο 30-40%. Έτσι ο εισαγωγέας δημιουργεί μία ενδιάμεση εταιρία offshore κάπου στον πλανήτη, όπου o φόρος εισοδήματος είναι πολύ χαμηλός ή μηδαμινός. Τα εμπορεύματα θεωρητικά περνούν από εκείνη τη χώρα στα χαρτιά. Εκεί «φουσκώνει» η τιμή πώλησης προς την εταιρία με έδρα την Ελλάδα ώστε η τιμή χονδρικής να φτάνει σχεδόν την τιμή λιανικής. Με αυτόν τον τρόπο η εταιρία εμφανίζει ασήμαντο περιθώριο καθαρού κέρδους προς φορολόγηση. Το κέρδος πρακτικά έχει μείνει στην ενδιάμεση εταιρία offshore όπου εκεί φορολογείται με πολύ χαμηλότερο συντελεστή. Έτσι φοροδιαφεύγουν/φοροαποφεύγουν οι μεγάλοι για τους οποίους δεν τολμούν να επιβάλλουν «αντικειμενικά» κριτήρια φορολόγησης ...όπως κάνουν με τους μικρούς.
Δηλαδή αν ο μεγάλος πει ότι πουλάει 30 νταλίκες ρούχα με συνολικό φορολογήσιμο κέρδος 150 ευρώ, εφόσον έχει κάποια τιμολόγια από τις Μπαχάμες για να δικαιολογήσει εικονικά έξοδα η εφορία τα βρίσκει όλα μία χαρά ...χωρίς καμία υποψία απάτης. Αν όμως ένας άνεργος έχει ένα δάνειο ή ένα αυτοκίνητο που το συντηρεί η γιαγιά του... τότε θεωρείται φοροφυγάς και φορολογείται για εικονικό εισόδημα!
Η εφορία αφήνει και χάνονται δισεκατομμύρια μέσω τέτοιων γελοίων κόλπων των μεγάλων εταιριών και επιτίθεται στους άνεργους επειδή διαθέτουν ένα σκουριασμένο αυτοκίνητο εικοσαετίας... κάτι που αποδεικνύει 3600 ευρώ φορολογητέο εικονικό εισόδημα... κι ας το συντηρεί στην πραγματικότητα η γιαγιά με τη σύνταξή της.
Γι ' αυτό αν δει κανείς τις ατομικές δηλώσεις των πλουσίων παθαίνει παράκρουση.
Σ' αυτό το κράτος που Υπουργοί και Βουλευτές βρίσκονται συνεχώς κατηγορούμενοι για τεράστια ποσά φοροδιαφυγής που τελικά ΔΕΝ πληρώνουν... το κράτος απαιτεί «φορολογική συνείδηση» από τους ανέργους που φορολογούνται για αυθαίρετα υπολογιζόμενο εικονικό εισόδημα.
Στην Ελλάδα ο Ρουβάς μπορεί να δηλώνει ετήσιο εισόδημα λίγο παραπάνω από αυτό της Μαρίζας Κωχ... και να μας παραδίδει και μαθήματα πατριωτισμού κι ευρωπαϊκου προσανατολισμου.
Γράφει σχετικά το "TaxLaw": Τα τελευταία χρόνια ολοένα και αυξάνονται οι εισαγωγές αγαθών στην Ελλάδα από κράτη χαμηλού κόστους. Επειδή όμως η αξία εισαγωγής είναι ελάχιστη σε σχέση με τη τελική τιμή πώλησής τους, ο δρόμος τιμολόγησής τους συνήθως διαπερνάει κάποια offshore εταιρεία εγκατεστημένη σε χώρα με χαμηλό φορολογικό συντελεστή, έτσι ώστε τελικά να επιτευχθεί η εμφάνιση μειωμένου κέρδους και χαμηλής φορολογικής δαπάνης. Για παράδειγμα, ένα ελληνικό εργοστάσιο αγοράζει πρώτες ύλες από τις Η.Π.Α. και συστήνει μια offshore εταιρεία η οποία λειτουργεί «ως ενδιάμεση» στην πώληση. Με τον τρόπο αυτό «φουσκώνει» το κόστος αγοράς και μειώνει το καθαρό κέρδος στην Ελλάδα, ενώ η offshore εταιρεία, για το κέρδος από αυτήν την εικονική μεσολάβηση, φορολογείται με πολύ μικρό συντελεστή ή ακόμα και μηδενικό.
Δημοσίευση σχολίου