Οι Μισέλληνες Γιατροί του Κόσμου ΙΙ


Η ψήφιση του αντιρατσιστικού νόμου στις 10/09/2014 γέμισε με κύματα αγαλλίασης την κυβέρνηση Σύριζα, τους ιθύνοντες των  Μ.Κ.Ο. και λοιπούς αλληλέγγυους. Πώς όμως όλοι αυτοί εννοούν την εφαρμογή του στην πράξη; Δυστυχώς για εμάς τους Έλληνες, ως οδό για την νομιμοποίηση των δράσεων στήριξης που η συντριπτική πλειοψηφία αυτών επωφελούν αλλοδαπούς και την απαγόρευση όσων απευθύνονται για Έλληνες. 

Της Αικατερίνης Παπαδοπούλου

Οι «Γιατροί του Κόσμου» είναι μία Μ.Κ.Ο. η οποία, ευαγγελίζεται ότι προσφέρει τις ιατρικές υπηρεσίες της στη χώρα μας, όπου υπάρχει ανάγκη. Οι δράσεις της προβάλλονται τόσο από τα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης, αλλά φυσικά και από τις δικές της σελίδες στο διαδίκτυο, όπως οι παρακάτω:
Με μία απλή αναζήτηση σε αυτούς τους ιστότοπους φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι δράσεις της έχουν σαν κύριο στόχο την στήριξη των αλλοδαπών που βρίσκονται στη χώρα μας, και πρωτίστως των παρανόμων. Κι αυτό από μόνο του αποτελεί παράνομη πράξη με βάση τον προαναφερθέντα νόμο, διότι απαγορεύει τις δράσεις που απευθύνονται σε ομάδες ατόμων με βάση συγκεκριμένα φυλετικά ή άλλα χαρακτηριστικά. Ακόμα και να μην είχε ψηφιστεί ο «αντιρατσιστικός νόμος» με βάση την ιατρική δεοντολογία, διακρίσεις εναντίων των ασθενών  απαγορεύονται. 


"Οι Γιατροί του Κόσμου εγκαινιάζουν Κοινωνικό Ξενώνα για ευάλωτους πληθυσμούς στο κέντρο της Αθήνας"
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Στο προηγούμενο άρθρο περιέγραψα την εχθρικά ρατσιστική αντιμετώπιση που είχα από μέρος του υπαλληλικού προσωπικού και την προσπάθεια συγκάλυψης από μέρους άλλων εργαζομένων. Στο παρόν ομότιτλο άρθρο θα ολοκληρώσω την αφήγησή μου, με της προσθήκη της προσωπικής μου εμπειρίας με τους παιδιάτρους των «Γιατρών του Κόσμου». 
Σημειώστε ότι μέχρι το 2015 το παιδί μου παρακολουθούσε παιδίατρος της «Παιδικής Πολυκλινικής Αθηνών» την οποία η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. έκλεισε. Δεν το πληροφορήθηκα εγκαίρως κι έτσι όταν ήρθε ο Σεπτέμβρης, έπρεπε άμεσα να βρω δωρεάν παιδίατρο για την συμπλήρωση του Δελτίου Υγείας. Αποφάσισα λοιπόν, να ζητήσω την βοήθεια των εν λόγω πολυδιαφημισμένων για την κοινωνική προσφορά τους γιατρών, εφόσον ανήκω κι εγώ στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. 
Αφού κατάφερα να περάσω από την «σκληρή πόρτα» της οργάνωσης,  το παιδί μου ανέλαβε  ένας νεαρός γιατρός, ο οποίος  μόλις ολοκλήρωσε την εξέταση, με κοίταξε με βλοσυρό και υποτιμητικό ύφος κι ακολούθησε ο εξής διάλογος: 
  • Γιατρός: Έχει χαλασμένα δόντια!
  • Εγώ: Δεν βλέπεις ότι έχει επισκευασμένα όλα τα χαλασμένα δόντια;
  • Γιατρός: Εγώ λέω αυτό που βλέπω! Έχει χαλασμένα δόντια!
  • Εγώ: Με τον τρόπο και το ύφος που μου μιλάς, με προσβάλλεις, διότι τόσο ο πατέρας της, όσο κι εγώ έχουμε πανεπιστημιακού επιπέδου μόρφωση και γνώσεις περί στοματικής υγιεινής, φροντίζουμε όπως πρέπει το παιδί μας, δυστυχώς όμως τα δόντια είναι η «αχίλλειος πτέρνα» του!
  • Γιατρός: Είμαστε όλοι άνθρωποι! Εσύ δεν είσαι ανώτερη από τους πρόσφυγες και μετανάστες που περιμένουν απέξω να εξεταστούν!
  • Εγώ: Ασφαλώς και είμαστε όλοι άνθρωποι, αλλά είναι φυσιολογικός ο διαχωρισμός με βάση την καταγωγή και το μορφωτικό μας επίπεδο και τέλος πάντων, εγώ δεν ήρθα εδώ για να ανοίξουμε κοινωνιολογική συζήτηση πάνω σε θέματα διακρίσεων, αλλά να μου συμπληρώσεις το δελτίο! 
Το αποτέλεσμα; Δεν μας εξυπηρέτησε! Ναι μεν δεν μας έδιωξε λόγω του ότι αντέδρασα στην αντιεπιστημονική και παράλογη συμπεριφορά του, αλλά δεν συμπλήρωσε το δελτίο υγείας με τον ίδιο τρόπο που το συμπλήρωνε νομίμως η γιατρός της πολυκλινικής τα προηγούμενα χρόνια. Αναγκαστικά το κατέθεσα ως είχε στη διεύθυνση του νηπιαγωγείου και όπως ήταν επόμενο, μου ζήτησαν ένα επιπλέον χαρτί, για ένα παιδί υγιέστατο! Το τονίζω αυτό! Υγιέστατο, και σωματικά και ψυχολογικά!
Την επόμενη μέρα, αναγκάστηκα να ξαναπεράσω την επίπονη διαδικασία της επίσκεψης στους «Γιατρούς του Κόσμου». Στις 7:00 το πρωί πήρα αριθμό προτεραιότητας και στις 9:00 που άνοιξαν τα ιατρεία, ζήτησα από τον κύριο που εργάζεται στην πόρτα την κοινωνική λειτουργό. Αυτή τη φορά δεν έφερε αντιρρήσεις με θεωρίες περί ισότητας στις αντοχές αρτιμελών και αναπήρων και τελικά πέρασα –μάλλον πρώτη- στο ιατρείο. 
Κι εκεί που νομίζετε, αγαπητοί αναγνώστες, ότι η ταλαιπωρία μου έλαβε τέλος, μας υποδέχτηκε ένας ηλικιωμένος γιατρός, ο οποίος αρνήθηκε να μου δώσει το επιπλέον χαρτί, και με σκληρό ύφος με διέταξε να πάω στην γιατρό που παρακολουθεί το παιδί μου! Του ζήτησα να δείξει κατανόηση, γιατί –όπως του εξήγησα-  η «Πολυκλινική» έκλεισε, το πληροφορήθηκα αργά,  δεν ξέρω πού δουλεύει η γιατρός, ούτε το όνομά της δεν θυμάμαι. Του επεσήμανα ότι την επομένη μέρα ήταν ο αγιασμός και τελευταίο και σημαντικότερο, ότι  με τον τρόπο του με εξωθεί εμένα, που είμαι άπορη, ανασφάλιστη και ανάπηρη να πάω σε ιδιώτη, αλλά εις μάτην οι ικεσίες μου… Άνοιξε την πόρτα και μου ζήτησε να φύγω.



Τελικά αναγκάστηκα να πάω σε ιδιώτη γιατρό… Το θέμα όμως για μένα δεν έχει λήξει. Σκοπεύω να καταθέσω το περιστατικό και τα ερωτήματά μου στις αρμόδιες υπηρεσίες και οργανισμούς. Επειδή το θέμα αφορά σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του παιδιού μου, δεν μπορώ προς το παρόν να γράψω περισσότερα. 
Κλείνοντας την αφήγησή μου, θέλω να σας πω τα εξής, αγαπητοί συνέλληνες:  Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη! Όσοι ανήκετε στις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες, να πάτε να ζητήσετε βοήθεια σε υπηρεσίες (ιατρικές και άλλες) και σε είδος (ρούχα, τρόφιμα) από όλες αυτές τις κρατικές και λοιπές δομές, που στηρίζουν τους αλλοδαπούς. Μην μπαίνετε στο τρυπάκι ότι αυτοί χρειάζονται περισσότερο από εμάς βοήθεια! Ούτε το κράτος, αλλά ούτε και οι Μ.Κ.Ο. γνωρίζουν την πραγματική οικονομική τους κατάσταση! Εμείς οι Έλληνες χτίσαμε και στηρίζουμε με κόπο και αίμα αυτή τη χώρα, άρα εμείς πρέπει να είμαστε η πρώτη προτεραιότητα όλων των κοινωνικών δομών στήριξης αδυνάμων. Πηγαίνετε να ζητήσετε βοήθεια από παντού: τις Μ.Κ.Ο. (π.χ. «Γιατροί Χωρίς Σύνορα», «Γιατροί του Κόσμου» και μικρότερες οργανώσεις της περιοχής σας), τον Ερυθρό Σταυρό, την Εκκλησία, τους «φιλανθρώπους» Μεγαλοεπιχειρηματίες, όλους τους «αλληλέγγυους» που δίνουν γη και ύδωρ στους αλλοδαπούς.
Όσοι από εσάς χρειάζεστε βοήθεια και δεν έχετε πού να απευθυνθείτε ή θέλετε να καταγγείλετε περιστατικό ρατσιστικής συμπεριφοράς από μέρους του κράτους και λοιπών «φιλάνθρωπων αντιρατσιστών αλληλέγγυων», μην διστάσετε να μου γράψετε στο e-mail του «AntiZitro»
Εάν γίνουμε πολλοί, εάν απαιτήσουμε τα αυτονόητα, πολεμήσουμε το άδικο και στρέψουμε τους νόμους εναντίον αυτών που τους ψήφισαν και αυτών που τους στηρίζουν, θα μπορέσουμε να κάνουμε την Ελλάδα ένα καλύτερο μέρος. 


Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook

Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο του άρθρου

Κοινοποιήστε το:

 
Copyright © ANTIZITRO. Designed by OddThemes