Και ξαφνικά τα ΜΜΕ μας «διαφημίζουν» τον απεχθή ρατσιστή «Έλληνα» Υannopoulos αλλά ξεχνούν να μας ενημερώσουν ότι γεννήθηκε ως Milo Hanrahan (Ιρλανδέζικο επίθετο) και είναι υιοθετημένος από Έλληνα, δηλώνει και gay και καθολικός (χτυπώντας έμμεσα τον Χριστιανισμό) και η γιαγιά του όπως και η μητέρα του είναι εβραϊκής καταγωγής.
Ο Yannopoulos γράφει τις γελοιότητές του στην ιστοσελίδα Breitbart.com.
Αυτή η ιστοσελίδα που λέει ότι στηρίζει τον Trump και σερβίρει γελοία ρατσιστικά άρθρα που τελικά κάνουν ζημιά στον Trump, δεν είναι μία κλασσική εθνικιστική, ρατσιστική, συντηρητική ιστοσελίδα.
Αν κάποιος δεν ξέρει τα πρόσωπα από πίσω ...είναι λογικό να μην καταλαβαίνει ποιοι επωφελούνται και τι ακριβώς εξυπηρετεί η πολυδιαφημισμένη εμετική αυτή σελίδα.
- Ιδρυτής Breitbart Andrew περιούσιος Σιωνιστής
- Πρόεδρος Larry Solov περιούσιος Σιωνιστής
- Αρχισυντάκτης Joel Pollak περιούσιος Σιωνιστής
- Αρθρογράφος Ben Shapiro περιούσιος Σιωνιστής.
- Eκτελεστικός Διευθυντής Steve Bannon ...φανατικός υποστηρικτής του Ισραήλ, δηλαδή Σιωνιστής και πρώην Στέλεχος της Goldman Sachs.
Κι όμως θέλουν να μας πείσουν ότι το Breitbart εκπροσωπεί τους εθνικιστές και τους ρατσιστές, ενώ στην πραγματικότητα τους μαντρώνει και τους «κλέβει» από άλλες ΜΗ ελεγχόμενες από τον Σιωνισμό ιστοσελίδες, ώστε να τους πείσει να δουν το Ισραήλ με άλλο μάτι.
Το γράφει ξεκάθαρα μία από τις κορυφαίες Ισραηλινές ιστοσελίδες (Forward) ότι το Breitbart δημιουργήθηκε για να ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ το Ισραήλ ...κι εννοείται ότι όσοι έγραφαν εκεί ...δεν θα ήταν παρά φανατικοί υποστηρικτές του Σιωνισμού.
Αν δεν ήταν ακόμα ένα μαγαζί των τοκογλύφων... κανείς δεν θα γνώριζε την ύπαρξη του Yannopoulos και της συγκεκριμένης σελίδας.
Γι' αυτό προσοχή... Μην τσιμπάτε στο δόλωμα.
To Bloomberg ήδη τον σερβίρει ως ανερχόμενη πολιτική δύναμη.
Αν δεν τον διαφήμιζαν παγκοσμίως όλα τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ... δεν θα ήξερε κανείς ούτε αυτόν, ούτε την ιστοσελίδα που θέλουν να την καθιερώσουν ως την κορυφαία, από αυτές που εκπροσωπούν τους θρησκευόμενους, τους συντηρητικούς, τους λευκούς, τους αντιφεμινιστές, τους εθνικιστές, αλλά και δήθεν τους φιλοχιτλερικούς.
Σκεφθείτε ΠΟΙΟΣ ακριβώς έχει τεράστιο συμφέρον προσπαθώντας να τσουβαλιάσει τόσο διαφορετικές κοινωνικές ομάδες ή απόψεις, να τις εμφανίσει ως ένα συμπαγές ιδεολογικό μόρφωμα για να τις ξεφτιλίσει και να τις ταυτίσει μεταξύ τους.
Για ποιον δουλεύουν όλοι αυτοί που αποκαλούν «Φασίστα» οποιονδήποτε αντιδράσει στη Νέα Τάξη;
Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε σχετικό άρθρο από το «έγκριτο» "LIBERAL" (οι υπογραμμίσεις με κόκκινο χρώμα είναι δικές μας):
Ο γνωστός υποστηρικτής του Αμερικανού προέδρου και blogger, Milo Yiannopoulos, ως... Έλληνας υποστηρίζει ότι στους Έλληνες τους αξίζει μόνο η λιτότητα. Από αυτόν περιμένουν κάποιοι στην Ελλάδα... βοήθεια!
Ο M. Yannopouloς είναι μια από τις πιο γνωστές προσωπικότητες της αμερικανικής «εναλλακτικής δεξιάς» και ένθερμος υποστηρικτής του αμερικανού προέδρου, Donald Trump, τον οποίο αποκαλούσε «μπαμπά» (daddy) στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας.
Μεταξύ άλλων υπενθυμίζεται ότι είναι γνωστός στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης για τον προκλητικό του τόνο, ενώ έχει δει αρκετές φορές το λογαριασμό του στο Twitter να μπλοκάρεται λόγω απαράδεκτων σχολίων, ρατσιστικού και σεξιστικού περιεχομένου.
Επιπλέον, ο επικεφαλής στρατηγικής του προέδρου Donald Trump, Steve Bannon, ήταν προηγούμενα υπεύθυνος της σελίδας Breitbart News, ενώ την περασμένη Παρασκευή ομιλία του M. Yiannopoulos στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ ακυρώθηκε μετά τις διαδηλώσεις που προκλήθηκαν και τον αποκλεισμό των χωρών του πανεπιστημίου.
Στο άρθρο του, με τίτλο «Είναι κανείς ειλικρινά έκπληκτος για το ότι οι Έλληνες δεν πληρώνουν τα χρέη τους;», το οποίο δημοσιεύτηκε στον αναφερόμενο ιστότοπο, o Milo Yiannopoulos κάνοντας επίκληση στην ελληνική καταγωγή του επιχειρεί να «εξηγήσει» γιατί είναι μάταιο να ασχολείται κανείς με την Ελλάδα και τους Έλληνες και ότι τους αξίζει μόνο λιτότητα.
Σε μια έντονα ρατσιστική επίθεση, κατά την οποία δεν διστάζει να αναρωτηθεί αν πρόκειται «για γενετικό χαρακτηριστικό», ο αρθρογράφος μεταξύ άλλων αναφέρει ότι οι Έλληνες είναι «τεμπέληδες, διεφθαρμένοι, φαντασμένοι και ευερέθιστοι», ότι η συμπεριφορά «αυτοκαταστροφικού παιδιού» είναι μέρος του εθνικού χαρακτήρα της χώρας, ότι ο Φειδιππίδης έπεσε νεκρός όταν του ζήτησαν να αποπληρώσει κάποιο χρέος (!) και ότι τελικά στην Ελλάδα αξίζει το «μαστίγιο της λιτότητας» καθώς «η κοινωνία που τελειοποίησε την κτηνοβασία θα πρέπει να είναι λίγο πιο ανοιχτή σε ένα καλό οικονομικό σεξ».
Ολόκληρο το κείμενο του Milo Yiannopoulos:
«Όπως μπορείτε να διακρίνετε από την υπογραφή σε αυτό το άρθρο είμαι κατά ένα μέρος Έλληνας, το οποίο είναι ο λόγος για τον οποίο αδειάζω το πορτοφόλι σας ενώ έχουμε αυτή τη συζήτηση. Χωρίς προσβολή προς τους έλληνες αδελφούς και αδελφές μου, αλλά δεν έχουμε ακριβώς τη φήμη της οικονομικής εντιμότητας.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα χάος και είναι δύσκολο να διαγνωσθεί το μέγεθος του προβλήματος. Φαίνεται ολοένα και πιο πιθανό ότι θα πρέπει να εγκαταλείψουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση και να πάμε πίσω στη δραχμή, κάτι που θα ακολουθήσει μία καταστροφική πτώση της αξίας της. Υπέροχα νέα για τους τουρίστες, αλλά όχι τόσο καλά για τους Έλληνες.
Ίσως δεν θα έπρεπε να εκπλησσόμαστε. Η Ελλάδα είναι μια άγονη, αφιλόξενη γη παράξενων ποτών, έντονων αντιπαραθέσεων και κακοντυμένων αλλά υπέρβαρων τριχωτών μεσηλίκων (και αυτό είναι μόνο οι γυναίκες.) Είναι τόσο κοντά στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, όσο θα μπορούσε κάποιος να προσεγγίσει παίζοντας ένα διαδικτυακό παιχνίδι φαντασίας.
Περάσαμε από τη διαμόρφωση των πνευματικών υψιπέδων της λογοτεχνίας, της ποίησης και της φιλοσοφίας - για να μην αναφέρουμε την επινόηση βασικά της δημοκρατίας - στο να ονειρευόμαστε να μετακομίσουμε Σικάγο για να ανοίξουμε ένα μικρό κεμπαμπτζίδικο. Στην πορεία, γίναμε τεμπέληδες, διεφθαρμένοι, φαντασμένοι και ευερέθιστοι. Η ΕΕ θέλει λιτότητα και για να είμαι ειλικρινής η οικογένεια μου στη νότια Ευρώπη αξίζει μια δόση από το μαστίγιο αυτό.
Συγνώμη, χωρίς προσβολή, αλλά είναι αλήθεια. Η συμπεριφορά σαν νωθρά και αυτοκαταστροφικά παιδιά είναι σε τέτοιο βαθμό μέρος του εθνικού χαρακτήρα που αναρωτιέμαι αν ενδέχεται να είναι και γενετικό χαρακτηριστικό - κάποιο είδος ενός απαίσιου εξελικτικού λάθους που άφησε το κάποτε περήφανο έθνος της Ελλάδας γεμάτο από ασήμαντους απατεώνες, οι οποίοι πετάνε τα παιχνίδια τους έξω από το καρότσι όταν κάποιος τολμήσει να τους ζητήσει να κρατήσουν το λόγο τους ή - η φρίκη της φρίκης - τους παρουσιάσει ένα φορολογικό νομοσχέδιο.
Ίσως γνωρίζετε την ιστορία του Φειδιππίδη που έτρεξε από τον Μαραθώνα στην Αθήνα φέρνοντας τα νέα της μεγάλης στρατιωτικής νίκης επί των Περσών. Έπεσε νεκρός μόλις ανακοίνωσε την είδηση. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζετε είναι ότι δεν πέθανε από όλο αυτό το τρέξιμο, αλλά από το σοκ όταν ένας από τους άρχοντες που ενημέρωσε του ζήτησε να διευθετήσει ένα χρέος του σε τυχερά παιχνίδια.
Ο Φειδιππίδης είναι ο μόνος γνωστός Έλληνας που έβγαλε μια ημέρα πλήρους εργασίας, και πέθανε από αυτό. Έκτοτε, οι απόγονοί του μελετήσαν τη μοίρα του και ήταν απρόθυμοι να πάρουν το ρίσκο. Πουλάμε ψάρια, βαμβάκι, φιστίκια και μάρμαρο, και δουλεύουμε το πολύ στα τρία τέταρτα του ευρωπαϊκού μέσου όρου, ο οποίος είναι ήδη αξιολύπητος σε σχέση με τα παγκόσμια επίπεδα.
Ένα παράδειγμα των απελπιστικών προτεραιοτήτων της χώρας, είναι ότι όταν η ΕΚΤ είπε την Παρασκευή ότι θα αυξήσει το ανώτατο όριο της επείγουσας παροχής ρευστότητας (ELA), οι τράπεζες στην Ελλάδα έβαλαν μπροστά μια παραγγελία για ούζο.
Η κυβέρνηση νοιάζεται τόσο λίγο για το εθνικό μας χόμπι, τη φοροδιαφυγή, σε σημείο να αφήνει την ελληνική μεσαία τάξη να δηλώνει ότι δαπανά περισσότερα σε αποπληρωμές χρεών από ό,τι κερδίζει. 30 δισ. ευρώ φόρων ετησίως μένουν ανείσπρακτα στην Ελλάδα, καθώς οι άνθρωποι στυλώνουν πόδια τους αντί να βγάλουν τα βιβλιάρια επιταγών τους.
Εμείς οι Έλληνες εφηύραμε τις ταραχές και, όπως επίσης με τη ραθυμία, τη διαφθορά και το σοδομισμό, το κάνουμε μεγαλύτερα και καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον, με όλο και περισσότερες λεηλασίες, περισσότερες καταστροφές και μεγαλύτερη υπαρξιακή απελπισία μετά.
Ναι, μιλάω από προσωπική εμπειρία. Δεν νομίζω ότι έχω έναν και μόνο φίλο στο οποίο δεν οφείλω χρήματα, ακόμα και έστω ένα πεντοδόλαρο, καθώς «δεν είχα ρέστα» ή «η κάρτα μου δεν λειτουργούσε». Δεν είμαι τσιγκούνης ή κακός άνθρωπος, είμαι απλώς τελείως φρικτός με τα χρήματα, όπως και όποιος έχει επώνυμο με το ίδιο πολλά φωνήεντα με το δικό μου.
Και εγώ, επίσης, μισώ να εξοφλώ τα χρέη μου. Θα με πιάσει ιδρώτας. Άγχος σφίγγει το στήθος μου. Τελικά, μετά από μια ψεύτικη απόπειρα αυτοκτονίας και ένα τετρασέλιδο email αυτολύπησης, επιστρέφω ένα δεκαδόλαρο. Δεν χρειάζεται να πιστέψετε το λόγο μου σε αυτό: ρωτήστε οποιονδήποτε από τους έλληνες φίλους σας και θα σας πει ότι είμαστε όλοι το ίδιο.
Είμαστε στην παράγραφο εννέα, και αν έγραφα στα γραφεία μιας ελληνικής εφημερίδας όχι μόνο θα μου είχαν προσφέρει δύο αλκοολούχα ποτά ως τώρα, αλλά θα είχα πάρει και έναν υπνάκο μιας ώρας και θα είχα δωροδοκήσει δύο επιθεωρητές της εφορίας σε σπαρταριστά χαρτονομίσματα του ευρώ, ευγενικά χορηγημένα σε μένα από το αίμα, τον ιδρώτα και τα δάκρυα των εργαζομένων στο εργοστάσιο της Volkswagen.
Είναι σαν την αλληγορία του σπηλαίου του Πλάτωνα. Μπορούμε να δούμε τη σκιά που ρίχνουν το τεράστιο χρέος μας, η αλόγιστες δαπάνες και η διεφθαρμένη εθνική ζωή, αλλά αρνούμαστε να βγούμε στο φως και να δούμε την πραγματικότητα όπως είναι. Ή δεν μπορούμε, γιατί δεν γίνεται να δούμε πέρα από τις τερατωδώς χοντρές κοιλιές μας.
Το τι ακριβώς είναι σε θέση να επιστρέψει στην Ευρώπη η Ελλάδα σε αυτό το σημείο, πέρα από φθηνά ταξιδιωτικά πακέτα στη Θεσσαλονίκη για χαμηλόβαθμους γραφειοκράτες Βρυξελλών, δεν είναι σαφές. (Μην ενοχλείστε, παρεμπιπτόντως. Δεν μπορείτε να πάτε ούτε στο Άγιο 'Ορος αν δεν έχετε κάνει κράτηση κάποια χρόνια πριν, το οποίο κανείς δεν ξέρει μέχρι να φτάσει εκεί.)
Η Ελλάδα έχει μια προοδευτική αριστερή κυβέρνηση, γιατί φυσικά... και έχει. Η κυβέρνηση αντιστέκεται στις προτροπές της Ευρωπαϊκής Ένωσης να υιοθετήσει ένα πρόγραμμα λιτότητας για να ανταποκριθεί στις διεθνείς υποχρεώσεις του χρέους της.
Η λιτότητα είναι το λιγότερο που αξίζει η Ελλάδα. Θέλω να πω, ειλικρινά, η κοινωνία που τελειοποίησε την κτηνοβασία θα πρέπει να είναι λίγο πιο ανοιχτή σε ένα καλό οικονομικό σεξ. Ωστόσο, διάβασα σε μια έκθεση ότι «έλληνες υπουργοί είχαν ένα προκλητικό ύφος το Σάββατο, υποσχόμενοι να αντισταθούν στον "εκβιασμό" από τους πιστωτές». Το να ζητούν πίσω οι πιστωτές τα χρήματά τους είναι για τον εκβιασμό ό,τι είναι τα επιθετικά tweets για τις βίαιες πράξεις.
Το πρόβλημα με το «αφήστε τον μπαμπά να το φτιάξει» ως εθνική στρατηγική προϋπολογισμού είναι ότι αργά ή γρήγορα, άσχετα από το πόσο όμορφη και επιτυχημένη είναι η κόρη, ο μπαμπάς θα κουραστεί να βγάζει χρήματα από την τσέπη. Μια μέρα η Tiffany θα πρέπει να βρει μια δουλειά.
Δυστυχώς η κατάσταση μπορεί να είναι ανεπανόρθωτη, διότι η Tiffany όχι μόνο παράτησε το σχολείο και δεν εμφανίστηκε στην πρακτική της ενώ πήγαινε με όλη την πόλη χωρίς προφύλαξη, αλλά τώρα θέλει ο πολύπαθης πατέρας της να της αγοράσει και μία Boxster για να αντικαταστήσει το ΤΤ, το οποίο τράκαρε σε έναν τοίχο ενώ ήταν μαστουρωμένη.
Ειλικρινά, η Ελλάδα ως ένα 17χρονο κορίτσι που έχει ένα ξέσπασμα ιδιοσυγκρασίας δεν είναι τόσο άστοχο. Ελλάδα βασικά σκίζει τα σεντόνια της μέχρι να αποκτήσει ένα νέο iPhone - με όλα τα πολύ προβλέψιμα αποτελέσματα. Επιτρέψτε μου να σας πω - και πάλι, από εμπειρία - ότι στους Γερμανούς τους αρέσει να παίζουν τον αυστηρό πατέρα. Σε κάποιο σημείο θα πρέπει να κόψεις τη μικρή αγελάδα.
Η Ελλάδα μπορεί να έχει, στη Θεσσαλονίκη, την πέμπτη καλύτερη πόλη σε πάρτι στον κόσμο, σύμφωνα με το Lonely Planet. Αλλά έχει επίσης το υψηλότερο ποσοστό των ψηφιακά αναλφάβητων πολιτών της ΕΕ. Το 2013, το 39% των ελλήνων πολιτών δεν είχε χρησιμοποιήσει ποτέ το διαδίκτυο.
Η χώρα επαναπαύεται στις δάφνες της. Ενδεχομένως και κυριολεκτικά, από τη στιγμή που τις χρησιμοποιούσαμε για να φτιάξουμε κορώνες από αυτές όταν είχαμε τα μυαλά μας (πρωτότυπο κείμενο: "τα σκατά μας") στα συγκαλά τους κάπου στο, ίσως, 650 π.Χ.;
Η Ελλάδα είναι όπως ο Τζακ στον Τιτανικό αν ο Τζακ είχε αρπάξει την Ρόουζ από τα μαλλιά, ουρλιάζοντας, «ΕΛΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ! Ο ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ ΜΑΣ ΖΗΤΑ ΩΣ ΘΥΣΙΑ». Όπως και για κάθε Έλληνα σε κάποιο σημείο μεταξύ των 20 και 25, η γεύση της αλμυρής τρίαινας είναι δυστυχώς αναπόφευκτη.
Υπάρχει μια παλιά ελληνική παροιμία που λέει περίπου: "Τυχερός άνθρωπος είναι κάποιος που φυτεύει βότσαλα και μαζεύει πατάτες." Η κυβέρνηση της Ελλάδας φύτευσε αυγά σκορπιού και άφησε τα μικρά παιδιά της να παίζουν στην άμμο χωρίς παπούτσια.
Η στρατηγική της ΕΕ μέχρι σήμερα ήταν σαν να δίνεις χρήματα σε ένα πρεζόνι. Μπορεί να το κάνεις επειδή είσαι καλός άνθρωπος και δεν μπορείς να αντέξεις να βλέπεις το άθλιο προσωπάκι τους, και το κάνεις γνωρίζοντας ότι πρόκειται να παραβούν όλες τις υποσχέσεις που σου έδωσαν.
Αργά ή γρήγορα θα διαπιστώσετε ότι τους βλάπτετε, και αργά ή γρήγορα θα πάθουν καρδιακή προσβολή. Λοιπόν, η Ελλάδα μόλις έπαθε.
Τέλος πάντων, κοιτάξτε, ας το αφήσουμε εδώ, γιατί αν συνεχίσω να γράφω η Ελλάδα μπορεί να μην είναι πλέον μια χώρα, και τότε θα πρέπει να αλλάξω τον τίτλο και όλα τα σχετικά. Το θέμα μου είναι το εξής: οι Έλληνες είναι οι Έλληνες, και δεν υπήρξε ποτέ τίποτα που θα μπορούσε να κάνει ο οποιοσδήποτε γι' αυτό, κάτι που είναι και το γιατί η δημοσιονομική ένωση ήταν μια ηλίθια ιδέα από την πρώτη στιγμή. Τι χάλι».
* Το άρθρο αυτό γράφτηκε την περίοδο του δημοψηφίσματος. Ωστόσο, παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον λόγω της επιρροής που έχει ο Μ. Yiannopoulos στην Ουάσινγκτον, στους κυβερνητικούς κύκλους.
Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο του άρθρου
Δημοσίευση σχολίου