Α. Ανδρόνικος: Τι είναι ο Μπολσεβικισμός (8ο Μέρος, 14.02.1925)

Για να μάθει ο Ελληνικός Λαός

Τύποι Ρώσων κομμουνιστών. Από τις φυσιογνωμίες τους φαίνονται όλοι ότι είναι Ιουδαίοι
Η Δήθεν «Πραότητα» των Μπολσεβίκων προς τους Αστούς και η Αιμοσταγής Πραγματικότητα – Κύριοι της Ανωτέρας Κοινωνίας Κατάσκοποι της Τσέκας – Περισσότερα των Δύο Τρίτων των Εργατών και Χωρικών της Ρωσίας Μισούν τα Σοβιέτ – Ψεύδονται Επομένως όσοι Λένε ότι το Ρωσικό Προλεταριάτο Υποστηρίζει τα Σοβιέτ – Ο κ. Ανδρόνικος, Αυτόπτης Μάρτυρας, Εξιστορεί πως τα Όργανα της Τσέκας «Επιτάσσουν» τις Γυναίκες των Αστών για τις Κτηνώδεις Ορέξεις τους

Επιμέλεια: Βασίλειος Ι. Κετσεκιουλάφης
Πολιτικός Επιστήμων - Διεθνολόγος

Η’
Μιλώντας για την σοβιετική διοίκηση ο κ. Σοφιανόπουλος βεβαίωσε ότι η συμπεριφορά των Ρώσων Μπολσεβίκων προς τους αστούς υπήρξε δήθεν σε πλήρη «πραότητα». Δεν θα επιμείνω στον περίεργο τόνο προστασίας υπέρ των Σοβιέτ, τον οποίο λαμβάνει ο αρθρογράφος της πρωινής εφημερίδας, εμφανιζόμενος σαν συνήγορος της Τσέκας. Θα περιγράψω μόνο εκείνες τις διοικητικές και τρομοκρατικές μεθόδους της, για να φανεί πόσο φρικιαστικά αιμοδιψή υπήρξε η διοίκηση των Εβραίων κομμουνιστών που εμφανίζονταν με το προσωπείο «εργατών και χωρικών».
Οι καταδιώξεις, πιέσεις, δολοφονίες και εκτελέσεις εφαρμόστηκαν γενικά σε όλους τους ευγενείς, αστούς, διανοούμενους, αξιωματικούς, υπαλλήλους κ.λπ. Εξαίρεση αποτέλεσαν εκείνοι οι οποίοι εξυπηρέτησαν άνανδρα τους διεθνείς αυτούς συνωμότες της ανθρωπότητας. Η εξυπηρέτηση αυτή συνιστούνταν στο να καταδίνουν στην Τσέκα τα κρησφύγετα όπου έντρομα κατέφευγαν πρόσωπα της ανώτερης κοινωνίας, άνθρωποι των γραμμάτων κ.λπ.


Ο Αιθίοπας Λιγιουνά, αντιπρόσωπος των μαύρων των Γαλλικών αποικιών στη Μόσχα, καθήμενος στον θρόνο των Τσάρων στο Κρεμλίνο
Για απόδειξη του γεγονότος αυτού μπορεί κανείς ν’ αποταθεί προς τους διασωθέντες πρόσφυγες Ρώσους που με βδελυγμία αναφέρουν αυτά τα ονόματα, αλλά εκτός αυτού πληροφορώ τον κ. Σοφιανόπουλο ότι εγώ προσωπικά μετέβηκα πάρα πολλές φορές για να επιτύχω την αποφυλάκιση Ελλήνων πολιτών στην περίφημη «Γκαροχοβαΐ» συνάντησα κυρίες της ανώτερης κοινωνίας που χρησίμευαν ως κατάσκοποι της απεχθούς αυτής οργάνωσης η οποία αποκαλούνταν Τσέκα. Λέω αποκαλούνταν γιατί η λέξη αυτή κατέστη τόσο μισητή στη Ρωσία, ώστε η Τσέκα βαπτίστηκε τελευταία σε «Γκεπεού». Όταν μιλάει ο κ. Σοφιανόπουλος περί προλεταριάτου της Ρωσίας πρέπει να κάνει διάκριση. Γιατί όχι όλο το προλεταριάτο έγινε όργανο των μπολσεβίκων αλλά μόνο 30%, το δε 70% και μέχρι της στιγμής αυτής είναι τρομοκρατημένο με συχνές πιέσεις και τουφεκισμούς. Τίποτα ψευδέστερο από τον ισχυρισμό των Σοβιέτ ότι αντιπροσωπεύουν δήθεν όλους τους εργάτες και μάλιστα και τους χωρικούς της Ρωσίας.
Ορίστε μια πρόχειρη περιγραφή των κέντρων στα οποία γινόταν αναγνώριση επιφανών αντικομμουνιστών και τα βδελυρώτερα όργια:
Στην Πετρούπολη υπάρχουν και λειτουργούν 64 οικήματα που ονομάζονται από τους ίδιους τους κομμουνιστές «οίκοι συνωμοσίας» «κονσπιρατίβνι ντομά». Τα σπίτια αυτά είναι άριστα επιπλωμένα (από τα κλεμμένα έπιπλα) με άμεμπτη καθαριότητα και στα οποία συχνάζουν «επίτροποι του λαού» και τα όργανα της Τσέκας.
Κάθε απόγευμα επιτάσσονται οι ωραιότερες γυναίκες της πόλης και οδηγούνται στα σπίτια αυτά όπου υπό το άπλετο φως και την αφθονία του κρασιού ή του καμπανίτη τελούνται ανήκουστα όργια. Οι επιτασσόμενες γυναίκες ανήκουν στις αστικές τάξεις. Πάρα πολλές από αυτές με τον καιρό προσλαμβάνονται στην μυστική υπηρεσία της Τσέκας και των οποίων η αποστολή είναι ν’ αναγνωρίζουν τους παλιούς αστούς ή ευγενείς, οι οποίοι κρύβονται με ψευδώνυμα και οι οποίοι αποκαλυπτόμενοι ρίχνονται στις φυλακές, όπου τους αναμένουν τα πλέον φρικιαστικά βασανιστήρια και ο θάνατος. Τέτοιες κατοικίες σημειώνω εκείνη που βρίσκεται απέναντι από την πρώην αυτοκρατορική Τράπεζα στο Εκαρίνσκυ κανάλ αριθ. 27. Την κατοικία αυτή διευθύνει ο Λιθουανός Πολ αρκούντως μορφωμένος, ο οποίος κάθε μέρα μεταμφιεζόμενος πότε σε στρατιωτικό, πότε σε έμπορο, πότε σε ιερέα, πότε σε επαίτη εκτελεί το έργο του κατασκόπου έτσι ώστε να αναδειχθεί σε έναν από τους πλέον αιμοχαρείς διώκτες των άτυχων Ρώσων αστών.
Άλλη τέτοια κατοικία βρίσκεται στο «Νέφκι Προσπίντ» και διευθύνεται από μια κυρία της ανώτατης άλλοτε κοινωνίας της οποίας το όνομα μου διαφεύγει.
Άλλη στην οδό Νικολάεβσκι αριθ. 4, δίπλα στην οδό Σεργκιέβσκα. Στους οίκους αυτούς σαν σε παγίδες έπεφταν θύματα τα καλλίτερα και ευγενέστερα τέκνα της Ρωσίας.


Το έμβλημα της Μόσχας
Η μεσαιωνική αυτή κατάσταση εξακολουθεί μέχρι σήμερα με μία διαφορά ότι η Τσέκα μετονομάστηκε όπως είπα, σε Γκεπεού και ότι τα μέσα της κατάθλιψης και της συστηματικής εξολόθρευσης των χριστιανών Ρώσων τελειοποιήθηκαν.
Η περίφημη Τσέκα διαιρείται σε διάφορα τμήματα· ένα από τα φοβερά τμήματά της είναι και το λεγόμενο σιδηροδρομικό. Ας περιγράψουμε μερικά τέτοια κέντρα της σιδηροδρομικής Τσέκας.
α) Αυτό που εδρεύει στο Σεστρορέσκι. Το Σεστρορέσκι είναι ένα λαμπρό προάστειο της Πετρούπολης στα σύνορα της Φινλανδίας στις εκβολές του ποταμού Σεστρά.
Εκεί είναι εγκατεστημένος ο Εβραίος Ραποπόρτ αυτός που υπέγραψε αναρίθμητες θανατικές καταδίκες. Κατέχει την ωραιότερη έπαυλη με αφάνταστη σε πολυτέλεια επίπλωση, με ολόκληρο επιτελείο θαλαμηπόλων, μαγείρων, υπηρετριών κ.λπ. Κατά την εποχή εκείνη που η πείνα μάστιζε την Πετρούπολη και το προλεταριάτο λάμβανε 25-50 δράμ. Ψωμί με το δελτίο, ο κ. Ραποπόρτ με τα όργανά του έπλεε μέσα στην πολυτελέστερη χλιδή και ακολασία, την οποία η έκφυλη φαντασία του επιθυμούσε. Αυτή είναι… η κυριαρχία του προλεταριάτου και η ισότητα των πολιτών!
β) Στο «Κράσνοε Σέλο» όχι μακριά από την Πετρούπολη είναι εγκατεστημένο άλλο τμήμα της Τσέκας σε μια εκ των ωραιότερων επαύλεων ενός Μεγάλου Δούκα.
Στην έπαυλη αυτή λαμβάνουν χώρα εξωφρενικά όργια. Εκεί σερνόντουσαν και σύρονται οι ωραιότερες κόρες του δυστυχούς ρωσικού λαού, των οποίων οι θρήνοι και οι κραυγές, που εκβιάζονταν από τους σε κραιπάλη βρισκόμενων οργάνων της Τσέκας, σβήνονται από τα μελωδικά άσματα των επιτασσομένων εκάστοτε αοιδών του πρώην αυτοκρατορικού θεάτρου. Ο κ. Σοφιανόπουλος έπρεπε να πλησιάσει έστω και από μακριά ένα από αυτά τα κέντρα για να αισθανθεί καλύτερα τα αγαθά της δήθεν εργατικής επανάστασης και της… πιστής εφαρμογής των δημοκοπικών αξιωμάτων τα οποία κήρυξε.
Οι καταδιώξεις, πιέσεις και θανατικές ποινές εξακολουθούν μέχρι σήμερα αλλά ως επί το πλείστον λίγο μακρύτερα από την Πετρούπολη και Μόσχα για να μη πέφτουν εύκολα στην αντίληψη των αντιπροσώπων ξένων κρατών και των ξένων επισκεπτών.
Το γεγονός ότι σε κανένα ξένο δημοσιογράφο δεν επιτρέπεται ακόμα σήμερα να μεταβεί χωρίς άδεια και να περιοδεύσει στην Ρωσία, αποτελεί την πλέον ακλόνητη απόδειξη για τα εγκλήματα και τα όργια, τα οποία τελούνται από τους ιδεολόγους αναμορφωτές του ατυχούς ρωσικού λαού.
Αύριο θα αναπτύξω πως οι Εβραίοι δικτάτορες ζήτησαν να διαλύσουν την ρωσική οικογένεια και να εξαπολύσουν σε όλη την Ρωσία το βδελυρότερο κύμα ανηθικότητας το οποίο πάντα οδηγεί τα έθνη στην αποσύνθεση και την υποδούλωση.






Συνδεθείτε στη σελίδα μας https://www.facebook.com/antizitro

Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με τα περιεχόμενα του άρθρου



Κοινοποιήστε το:

 
Copyright © ANTIZITRO. Designed by OddThemes