Α. Ανδρόνικος: Τι είναι ο Μπολσεβικισμός (12ο Μέρος, 18.02.1925)

Για να μάθει ο Ελληνικός Λαός

Η εξέλιξη της Ρωσικής "πολιτικής" κατά τα διάφορα έτη της επικράτησης των Μπολσεβίκων
(Ρωσική γελοιογραφία)
Πώς Ιδρύθηκε η Περίφημη ΤΣΕΚΑ – Η Εγκληματική Δράση της – Οι Μυστηριώδεις Ανακρίσεις – Ανακριτές Εγκληματίες – Ο Γολγοθάς των Χριστιανών Ρώσων

Επιμέλεια: Βασίλειος Ι. Κετσεκιουλάφης
Πολιτικός Επιστήμων - Διεθνολόγος
ΙΒ’

Προτού εισέλθω στην ανάλυση της εξωτερικής πολιτικής των μπολσεβίκων ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για την Ελλάδα, και εφόσον ακόμα πραγματεύομαι την εσωτερική διοίκηση της σοβιετικής Ρωσίας, έχω καθήκον να ικανοποιήσω την επιθυμία πολλών αναγνωστών μου, οι οποίοι με επιστολές τους μου ζητούν να αναπτύξω λεπτομερώς το ιστορικό της σύστασης και της δράσης της περίφημης Τσέκα, της αιμοσταγούς φρουράς του μπολσεβικισμού· το ζήτημα αυτό είναι πολύ περισσότερο ενδιαφέρον, καθόσον θίγει αυτήν την ύπαρξη και την σταθερότητα του μπολσεβικικού καθεστώτος, ερμηνεύει δε το άλλο καταληπτό φαινόμενο της κατατυράννησης 120 εκατομμυρίων λαού από 600 χιλιάδες οργανωμένους κομμουνιστές.
Την 25η Οκτωβρίου 1917 (π. η.) δόθηκαν στον κόσμο τα πρώτα στίγματα της θηριωδίας των μπολσεβίκων. Η σύγκρουσή τους με τους Ρώσους ευέλπιδες έδωσε αφορμή σε φρικώδεις σκηνές. Την μεθεπόμενη πετάχτηκαν από τα παράθυρα του Χειμερινού ανακτόρου της Πετρούπολης στο λιθόστρωτο οι γυναίκες εκείνες που αποτελούσαν επί Κερένσκυ τους γυναικείους λόγους, αν και αυτές είχαν παραδοθεί άνευ αντίστασης και ως αιχμάλωτες ήταν ιερά πρόσωπα. Το πεζοδρόμιο του Ανακτόρου βάφεται με το αθώο αίμα των δύστυχων αυτών γυναικών από τις οποίες άλλες μεν που ρίχτηκαν εύρισκαν ακαριαίο θάνατο, άλλες δε με σπασμένο κρανίο ή κατάγματα των χεριών και ποδιών έβγαζαν θρηνητικές κραυγές και κατάρες κατά των μπολσεβίκων.
Ρίγος απίστευτης φρίκης καταλαμβάνει τον αναπολούντα το ανατριχιαστικό θέαμα.
Την 29η Οκτωβρίου οι κομμουνιστές έγιναν κύριοι της κατάστασης. Αμέσως επιλαμβάνονται ενός έργου το οποίο δεν έπαψε καθ’ όλο το διάστημα των 8 ετών που κυβερνούν.
Το έργο αυτό λέγεται κατ’ ευφημισμό κατ’ οίκον έρευνα. Το άσυλο της κατοικίας, ένα από τα ιερότερα ατομικά δικαιώματα καταργείται. Για πρώτη φορά ο κόσμος είδε συμμορίες κρατικές, οπλισμένες από κεφαλής μέχρι τα πόδια με δάδες στα χέρια να εισέρχονται την νύχτα σε όλες τις οικίες και να αρπάζουν ό,τι πολύτιμο εύρισκαν και να οδηγούν τους ενοίκους μέσα σε φορτηγά αυτοκίνητα ή πεζούς κατά ομάδες στις φυλακές. Από τους συλλαμβανόμενους το 60% τουφεκίζονταν την ίδια νύχτα. Οι υπόλοιποι μετά την παρέλευση μακρού χρονικού διαστήματος αφήνονταν όχι πλέον ως άνθρωποι αλλά ως ανθρώπινες σκιές. Έβλεπε κανείς νέους άντρες με άσπρα μαλλιά, που άσπρισαν από τα βασανιστήρια της διαμονής τους στη φυλακή.
Και τις πρώτες μέρες του Νοεμβρίου 1917 ιδρύθηκε η περίφημη Τσέκα, από τον Πολωνό Δερζίνσκι και τον Εβραίο Ουρίσκι και εγκαταστάθηκε στο πρώην Διοικητήριο, επί της οδού Γκαροχοβάι αριθ. 2.
Ο οίκος αυτός θα μείνει στην ιστορία τραγικά αλησμόνητος, γιατί μέσα σ’ αυτόν έλαβαν και λαμβάνουν χώρα τα απαισιέστερα, τα τερατωδέστερα κακουργήματα, τα οποία έπρεπε να εξεγείρουν όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Μετά από πολλές γενεές η ανθρωπότητα με βδελυγμία θα προφέρει την λέξη Γκαροχοβάι-Τσέκα.
Στον οίκο αυτό αναδείχθηκαν οι αιμοβορώτεροι των δημίων, που γνώρισε η ιστορία και για τους οποίους κατά χρονολογική σειρά θα αναφέρω περισσότερα. Εκεί εγκαθιδρύονται τα γραφεία των ανακριτών, νέων ως επί το πλείστον με παρελθόν εγκληματικότατο. Εδώ μερικές φρικιαστικές λεπτομέρειες του τρόπου, με τον οποίο διεξάγονται οι ανακρίσεις από την Τσέκα. Οι ανακρίσεις διεξάγονται πάντοτε μετά τα μεσάνυχτα. Δωμάτιο σκοτεινό, του οποίου η επίπλωση υπερβάλλει όλες τις περιγραφές εκείνων της Ιεράς Εξέτασης. Στον τοίχο απέναντι από την είσοδο του δωματίου πάνω σε ψηλό τραπέζι δύο κρανία, φωτιζόμενα εσωτερικά με μικρούς ηλεκτρικούς λαμπτήρες κόκκινου χρώματος ή πράσινου, το φως των οποίων στρέφεται προς τον ανακρινόμενο. Πίσω από τα κρανία στέκεται ο ανακριτής, ο οποίος δύσκολα διακρίνεται από τον ανακρινόμενο, ακούγοντας μόνο την άγρια αυτού φωνή και βλέποντας το προβαλλόμενο μεταξύ των δύο κρανίων περίστροφο. Τα 99% των ανακρινόμενων είναι πάντοτε αθώοι κάθε κατηγορίας, εκτός του ότι είναι ή διανοούμενοι ή αστοί ή έμποροι ή ελεύθεροι επαγγελματίες ή κληρικοί ή συγγενείς αυτών. Τις καταθέσεις των ανακρινόμενων γράφει μόνος ο ανακριτής συντάσσοντας μόνος κατά βούληση τις ερωταπαντήσεις και εξαναγκάζει τον ανακρινόμενο να υπογράφει με απειλή θανάτου.
Εκείνους, που αρνούνται να υπογράψουν, τους μεταφέρουν σε άλλα κατ’ ευφημισμό μόνο μπορούν να ονομαστούν δωμάτια, γιατί είναι τόσο μικρά ώστε ν’ ασφυκτιά ο εισερχόμενος σε αυτά. Τα δωμάτια αυτά έχουν πλάτος ενός πήχη και μήκος 2 ½, ύψος 5-6. Οι τοίχοι είναι από φελώ, χωρίς παράθυρα. Ο έγκλειστος μένει ακίνητος και είναι αναγκασμένος να βλέπει προς τα πάνω. Η διαμονή στα κελιά αυτά είναι βασανιστικότατη, όπως άκουσα με φρίκη να την περιγράφουν πολλοί, οι οποίοι είχαν την δυστυχία να εγκλειστούν σ’ αυτά.
Φυλακές. Κατ’ αρχάς σαν τέτοια χρησίμευε το Φρούριο του Πέτρου και Παύλου σε μία από τις όχθες του Νέβα και στο οποίο δόθηκε το όνομα του Γολγοθά των Ρώσων Χριστιανών.
Στο φρούριο αυτό βρήκαν τον αγριότερο θάνατο περισσότεροι από 150,000 Χριστιανοί Ρώσοι όλων των κοινωνικών τάξεων ανδρών και γυναικών, χωρίς ν’ αποκλείονται και η εργάτες.
Στο αυριανό άρθρο μου θα περιγράψω ορισμένες από τις πιο απίστευτες ανατριχιαστικές θανατικές εκτελέσεις, οι οποίες εκτελέστηκαν και εκτελούνται ακόμα σ’ αυτό.

Υ.Γ. Είμαι υποχρεωμένος να απαντήσω με λίγες λέξεις στις δημοσιευθείσες στον «Ελεύθερο Τύπο» επιστολές δύο Ισραηλιτών Ελλήνων, του κ. Αλβέρτου Γεσουρούν, γενικού γραμματέα της Ισραηλιτικής κοινότητας Αθηνών και του κ. Ισαάκ Καμπελή, εκ Θεσσαλονίκης, διότι αμφότεροι, δεν παρακολούθησαν φαίνεται όλη την σειρά των άρθρων μου, μου απέδωσαν πράγματα, τα οποία όχι μόνο δεν είπα, αλλά ούτε σκέφτηκα.
1) Ουδέποτε έγραψα ότι όλοι οι Ισραηλίτες της Ελλάδας είναι αλληλέγγυοι και υπεύθυνοι για τα εγκλήματα των εβραίων μπολσεβίκων.
2) Ουδέποτε έγραψα ότι οι Ισραηλίτες όλης της γης είναι επίσης αλληλέγγυοι και υπεύθυνοι για τις ενέργειες των Εβραίων μπολσεβίκων.
3) Μόνο ως προς τους Ισραηλίτες της Θεσσαλονίκης σημείωσα το γεγονός που δεν έχει διαψευσθεί ότι τα ¾ του εκεί κομμουνιστικού κέντρου είναι Ισραηλίτες όπως σημείωσα την κατά το παρελθόν δράση του από Ισραηλίτη από την Βουλγαρία Αβραάμ Μπεναρόγια, του κύριου ιδρυτή του ελληνικού κομμουνισμού. Επίσης ανέφερα την εξακριβωμένη πληροφορία σχετική με την συμμετοχή γυναικών Εβραίων στις κομμουνιστικές ταραχές Τρικκάλων. Όλα αυτά είναι γεγονότα, τα οποία κανείς διέψευσε γιατί δεν γίνεται να διαψεύσει. Ούτε μου επιτρέπεται να αποκρύψω ορισμένες αλήθειες σε μια μελέτη περί μπολσεβικισμού, της οποίας η ευθύνη με βαρύνει ενώπιον του ελληνικού λαού και της ιστορίας.
Την ιδέα του αντισημιτισμού δεν την καλλιέργησα ούτε θα καλλιεργήσω ποτέ. Γιατί είναι αντίθετη προς την ευγενή παράδοση της ελληνικής φιλοξενίας. Την καλλιεργούν οι λίγοι εκείνοι και κακοί Εβραίοι, προς τους οποίους θα έπρεπε να στραφούν οι Ισραηλίτες πρόκριτοι συνιστώντας τους να μη υποστηρίζουν τον κομμουνισμό στην Ελλάδα.
Α. ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ





Διαβάστε επίσης:
1ο Μέρος               11ο Μέρος


Συνδεθείτε στη σελίδα μας https://www.facebook.com/antizitro

Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με τα περιεχόμενα του άρθρου

Κοινοποιήστε το:

 
Copyright © ANTIZITRO. Designed by OddThemes