Για να μάθει ο
Ελληνικός Λαός
Η
Εχθρική Στάση της Μόσχας προς την Ελλάδα – Ένθερμος Λάτρης των Τουρκικών
Θηριωδιών – Η Μικρασιατική Καταστροφή Έργο των Εβραίων Δικτατόρων της Μόσχας –
Οι Συμπάθειες των Μπολσεβίκων προς την Γερμανία – Στη Ρωσία Κατασκευάζονται
Όπλα για τους Γερμανούς – Πόθος τους ο Παγκόσμιος Πόλεμος
Πολιτικός Επιστήμων - Διεθνολόγος
ΙΗ’
Εισερχόμενος
σήμερα στην ανάλυση της εξωτερικής πολιτικής του ρωσικού μπολσεβικισμού οφείλω
ευθύς εξαρχής να επισύρω την προσοχή του Ελληνικού Λαού στο γεγονός ότι αυτή
τον ενδιαφέρει περισσότερο ή η εσωτερική του δράση, εφόσον οι λαοί,
αδιάφοροι προς τα πολιτεύματα των άλλων Κρατών, εξετάζουν μόνο την εξωτερική
τους πολιτική.
Από
την άποψη αυτή δηλώνω αμέσως ότι ο ρωσικός μπολσεβικισμός τήρησε απέναντι
στην Ελλάδα και όλων των δημοκρατικών λαών της Δύσης απροκάλυπτη και
συστηματικά εχθρική πολιτική, φιλικότατη δε προς την Γερμανία του Κάϊζερ και
προς την σύμμαχο αυτής αιμοσταγή Τουρκία.
Όπως
θα αποδείξω αμέσως παρακάτω η μικρασιατική καταστροφή και η εκρίζωση του
χριστιανικού και ελληνικού πολιτισμού από την Ανατολή είναι ΚΥΡΙΩΣ έργο των
Εβραίων δικτατόρων της Μόσχας και όχι του Κεμάλ.
Όπως
επίσης θα αποδείξω ότι οι μπολσεβίκοι αρχηγοί επέσπευσαν την έκρηξη της
κομμουνιστικής (;) επανάστασης για να υποβοηθήσουν την νίκη του γερμανικού
απολυταρχισμού, η οποία ασφαλώς δεν θα εξυπηρετεί ούτε τον χριστιανικό
πολιτισμό – αφού η Γερμανία του Κάϊζερ γέννησε την πανισλαμική κίνηση – ούτε
τον ελληνικό πολιτισμό – εφόσον ο Λίμαν Φον Σάνδερς εκπόνησε ως γνωστόν, το
πρόγραμμα της εξόντωσης των ελληνικών και αρμενικών πληθυσμών στην Τουρκία.
Κανένας
Έλληνας, κανένας πολιτισμένος άνθρωπος θα αμφισβητήσει ότι αν η Μόσχα δεχόταν
να απευθύνει μία μόνη απειλητική λέξη στον Κεμάλ – όπως έκανε (επί αιώνες η
τσαρική μεν αλλά χριστιανική Ρωσία – αυτός θα αναγνώριζε την
ελληνικότητα της πολύκλαυτης Ιωνίας μας, όπως ο σουλτάνος Μαχμούτ πολύ
ισχυρότερος του Κεμάλ, είχε υπογράψει το 1829 στην Αδριανούπολη την ανεξαρτησία
της Παλιάς Ελλάδας. Οι Εβραίοι τύραννοι της Ρωσίας όχι μόνο δεν απείλησαν την
κεμαλική Τουρκία, όχι μόνο δεν τήρησαν ουδετερότητα στην ελληνοτουρκική
σύρραξη, αλλά και σύναψαν συμμαχία με τον Κεμάλ την 8η Μαρτίου
1921 και τον βοήθησαν υλικά και ηθικά για να μεταβάλει την αιματοποτισμένη
Ανατολή σε απέραντο νεκροταφείο. Όλες οι εκδηλώσεις αυτές της εξωτερικής
πολιτικής των μπολσεβίκων πείθουν ακράδαντα υπό το προσωπείο του κομμουνισμού, επιστημονικής
ουτοπίας έξοχα δημοκοπική, λίγοι κακοί Εβραίοι πέτυχαν να επεκτείνουν
και στην Ανατολή το πένθος και τα δάκρια το αίμα και τα ερείπια, τα οποία σαν
μαύροι δαίμονες συσσώρευσαν στην άτυχη Ρωσία.
Και
πρώτα θα αναπτύξω το ζήτημα των σχέσεων των μπολσεβίκων με την Γερμανία.
Ορισμένοι
από τους αναγνώστες μου θα γνωρίζουν ίσως ότι ο Λένιν διέσχισε το γερμανικό
έδαφος κατά τη διάρκεια του Ευρωπαϊκού πολέμου με γερμανική αμαξοστοιχία που
του διέθεσε το γερμανικό επιτελείο χάρη σ’ αυτόν που βρισκόταν στην Ελβετία
και μη μπορώντας να μεταβεί από άλλη οδό στην Πετρούπολη.
Ο
Λένιν, Ρώσος εκ πατρός και Εβραίος εκ μητρός, δεν θα τύγχανε ασφαλώς της
τιμής και της προστασίας αυτής του Καϊζερικού επιτελείου, αν δεν παρείχε σε
αυτό εγγυήσεις επαρκείς όχι μόνο σχετικά με τις πραγματικές κοινωνιστικές του
αντιλήψεις, αλλά κυρίως για την εξωτερική του πολιτική. Πράγματι μόλις ο Λένιν
έγινε κύριος της κατάστασης έσπευσε να διαλύσει τον ρωσικό στρατό, για να
τον ανασυντάξει αργότερα – ω αθώοι Έλληνες κομμουνιστές – και να συνάψει
την επονείδιστη συνθήκη του Μπρέστ – Λιτόφσκ (3 Μαρτίου 1918). Μόνο η
συνθήκη αυτή αποτελεί όχι μόνο άρνηση των κομμουνιστικών αρχών, αλλά την
αμετάκλητη καταδίκη και την σαφέστερη απογύμνωση των βαθύτερων ελατηρίων των
Εβραίων – μπολσεβίκων. Ο γερμανικός, ο αυστριακός και ο τουρκικός στρατός ήταν
πλέον ελεύθεροι να στραφούν μόνο κατά των σύμμαχων λαών, ιδίως δε ο
τουρκικός να συνεχίζει την σφαγή των μαρτυρικών Ελληνικών και Αρμενικών
πληθυσμών!
Και
θα ανήκαν, ως γνωστόν, οι Κεντρικοί – δηλαδή οι αρχές του απολυταρχισμού και της
κατάκτησης – αν η μεγάλη αμερικανική Δημοκρατία, που συντρίφτηκε σε μία
ιστορική πλέον στην ωραιότητά της χειρονομία, τις ισχυρές αντιδράσεις των
εβραϊκών οργανώσεων, δεν έσπευδε σε βοήθεια του γαλλικού μετώπου. Όλοι οι
πολιτισμένοι λαοί και όλοι οι τίμιοι άνθρωποι, αδιακρίτως εθνικότητας
δικαιούνται από τότε να ρωτήσουν τους Εβραίους της Μόσχας: «Ποιες θα ήταν οι
συνέπειες μιας γερμανικής νίκης για τον ίδιο τον κομμουνισμό(;); Ήταν δυνατόν
να σταθεί ο ρωσικός(;) κομμουνισμός(;) μετά από μία γερμανική επικράτηση, την
οποία οι ίδιοι θα είχαν παρασκευάσει; Δεν θα καταποντίζονταν όλες οι
νεωτεριστικές θεωρίες αν επικρατούσε ο γερμανικός απολυταρχισμός;»
Αλλά
η ήττα της Γερμανίας όχι μόνο δεν εξάλειψε, αλλά αύξησε τις συμπάθειες των
μπολσεβίκων προς αυτήν. Απόδειξη η πολύκροτη συνθήκη του Ραπάλλο (3
Απριλίου 1921), η οποία ευτυχώς για την ανθρωπότητα, δεν εφαρμόστηκε σε όλες τις
διατάξεις της, γιατί ο γερμανικός πατριωτισμός που αφυπνίστηκε έσπευσε να αποπέμψει
τον τότε Γερμανό υπουργό επί των Εξωτερικών Ράτεναου, επίσης Εβραίος,
συμμεριζόμενος το πρόγραμμα των Εβραίων τυράννων του ρωσικού λαού.
Έκτοτε
αποκαλύφτηκε από τον Αγγλικό τύπο ότι η συνθήκη του Ραπάλλο περιείχε και στρατιωτικούς
όρους, οι οποίοι επέβαλλαν στην κομμουνιστική(;) Ρωσία να επιτρέψει την
εντός του εδάφους της ανασυγκρότηση του γερμανικού πολεμικού οργανισμού.
Πράγματι
λίγο μετά την σύναψη της εν λόγω συνθήκης αποστάλθηκαν στα ρωσικά εργοστάσια της
Τσόλας 200 Γερμανοί αξιωματικοί τεχνικοί όπλων, οι οποίοι επέβλεπαν την
εσπευσμένη κατασκευή πολυβόλων νέας εφεύρεσης, που πυροβολούσαν δεκάδες
φορές ταχύτερα από τα γνωστά πολυβόλα.
Ακολούθησε
η αποστολή αντιπροσώπων των γερμανικών εργοστασίων αεροπλάνων του Γιούνκερ
και των οποίων η διεύθυνση εγκαταστάθηκε στο ελληνικό μοναστήρι του Αγ.
Νικολάου στη Μόσχα.
Σήμερα
τηρείται τόσο αυστηρή εχεμύθεια από τα όργανα της αιμοσταγούς Τσέκα – Γκεπεού,
είναι τόσο άγρια απαγορευμένη η ελεύθερη κυκλοφορία ξένων στο εσωτερικό της Ρωσίας,
ώστε κανένας δεν μπορεί να βεβαιώσει ή να διαψεύσει τα τόσες φορές γραφόμενα ότι σε πάρα πολλά σημεία της σοβιετικής Ρωσίας λειτουργούν σήμερα από
γερμανικά χέρια πολεμικά εργοστάσια που παράγουν τεράστιες ποσότητες πολεμικών
ειδών για την Γερμανία.
Εκείνο
όμως το οποίο είναι αναμφισβήτητο είναι ότι οι Εβραίοι της Μόσχας και οι πίσω
από αυτούς κρυμμένοι, δεν ποθούν τίποτ’ άλλο από νέο παγκόσμιο πόλεμο στον
οποίο να παρασυρθούν και οι Ασιατικοί λαοί για να επωφεληθούν από τον
γενικό αλληλοσπαραγμό και να συσσωρεύσουν αν είναι δυνατόν όλο τον χρυσό των
χριστιανικών εθνών ενώ εκείνα θα λιώνουν, όπως το κερί, στην παγκόσμια
ανάφλεξη.
Η εγκάρδια πολιτική των μπολσεβίκων προς την
Τουρκία και όλα τα μουσουλμανικά έθνη, την οποία θα αναπτύξω αύριο, ενισχύει όλες
τις ανωτέρω πληροφορίες και κρίσεις μου.Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δημοσίευση σχολίου